کلماتم را
در جوی سحر میشویم
لحظه هایم را
در روشنی ِ بارانها
تا برای تو شعری بسرایم روشن.
تا که بی دغدغه
بی ابهام
سخنانم را
در حضور ِ باد
ـ این سالک ِ دشت و هامون ـ
با تو بی پرده بگویم
که تو را
دوست میدارم تا مرز ِ جنون.
***
محمدرضا شفیعی کدکنی
در جوی سحر میشویم
لحظه هایم را
در روشنی ِ بارانها
تا برای تو شعری بسرایم روشن.
تا که بی دغدغه
بی ابهام
سخنانم را
در حضور ِ باد
ـ این سالک ِ دشت و هامون ـ
با تو بی پرده بگویم
که تو را
دوست میدارم تا مرز ِ جنون.
***
محمدرضا شفیعی کدکنی