۳۰ دی ۱۳۹۱

لحظه و احساس

تنها،
غمگین،
نشسته با ماه.
در خلوت ِ ساکت شبانگاه.
اشکی به رُخم دوید، ناگاه
روی توشکفت در سرشکم
دیدم که نوز عاشقم، آه!

***
فریدون مشیری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درود و تشکر از دیدگاهتان.