زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم // ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم // قد برافراز که از سرو کنی ازادم
شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه // شور شیرین منما تا نکنی فرهادم
می مخور بادگران تانخورم خون جگر//سر مکش تا نکشد سربه فلک فریادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم // طره را تاب مده تا ندهی بربادم
یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم // غم اغیار مخور تا نکنی نا شادم
شمع هر جمع مشو ورنه بسوزی ما را // یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس // تا به خاک در آصف نرسد فریادم
چون فلک سیر مکن تا نکشی حافظ را // رام شو تا بدهد طالع فرخ دادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که در بند توام آزادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم // قد برافراز که از سرو کنی ازادم
شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه // شور شیرین منما تا نکنی فرهادم
می مخور بادگران تانخورم خون جگر//سر مکش تا نکشد سربه فلک فریادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم // طره را تاب مده تا ندهی بربادم
یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم // غم اغیار مخور تا نکنی نا شادم
شمع هر جمع مشو ورنه بسوزی ما را // یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس // تا به خاک در آصف نرسد فریادم
چون فلک سیر مکن تا نکشی حافظ را // رام شو تا بدهد طالع فرخ دادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که در بند توام آزادم
***
حضرت حافظ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
درود و تشکر از دیدگاهتان.