جان نماز

سوال کرد که از نماز نزدیک تر به حق راهی هست؟ فرمود: هم نماز، اما نماز این صورت تنها نیست، این قالب نماز است زیرا که این نماز را اولی است و آخری، و هر چیزی را که اولی و آخری باشدآن قالب باشد زیرا تکبیر، اول نماز است و سلام، آخر نماز است. و همچنین شهادت آن نیست که بر زبان می گویند تنها، زیرا آن نیز اولی است و آخری، و هر چیز که در حرف و صورت در آید و او را اول و آخر باشد آن صورت و قالب باشد، جان آن بیرون باشد و بی نهایت باشد و او را اول و آخری نبود، آخر این نماز را انبیا پیدا کرده اند. اکنون این نبی که نماز را پیدا کرده است چنین می گوید که لی مع الله وقت لا یسعنی فیه نبی موسل و لا ملک مقرب. پس دانستیم که جان نماز، این صورت تنها نیست، بلک استغراقیست و بیهوشیست که این همه صورتها برون می ماند و آنجا نمی گنجد، جبرییل نیز که معنی محض است هم نمی گنجد.

THE SOUL OF PRAYERS
JALAL U'L-DIN was asked, "Is there any way to God nearer than the ritual prayer?" "NO", he replied; "but prayer does not consist in froms alone, Formal prayer has a beginning and an end, like all forms and bodies and everything that partakes of speech and sound; but the soul is unconditioned and infinite: it has neither beginning nor end. The prophets have shown the true nature of prayer... Prayer is the drowning and unconsciousness of the soul, so that all these forms remain without. At that time there is no room even for Gabriel, who is pure spirit. Out may say that the man who prays in this fashion is exempt from all religious obligatins, since he is deprived of his reason. Absorption in the Divine Unity is the soul of praver."