دو روزه عمر در دنیای فانی / نکو کن خوی و خلق زندگانی
بهر کاذی سر رشته نگه دار / عنان یکبارگی از دست مگذار
بهر جائی که خواهی در شدن را / نگه کن راه بیرون آمدن را
بهر کاری که خواهی کرد مدخل / نگه کن آخر کارش باول
مباش ایمن ز هر راهی و چاهی / که دشمن برکند کوهی بکاهی
مخسب ارچه به خوابت میل باشد / بهر جا رهگذار سیل باشد
شناور باش از هر آب مگذر / که اندر آب پر میرد شناور
بگفتار زنان هرگز مکن کار / زنان را تا توانی مرده انگار
زنان چون ناقصان عقل و دینند / چرا مردان ره ایشان گزینند
به پیران زبون کن دستگیری / که در پیری بدانی قدر پیری
***
ناصر خسرو - سعادتنامه
بهر کاذی سر رشته نگه دار / عنان یکبارگی از دست مگذار
بهر جائی که خواهی در شدن را / نگه کن راه بیرون آمدن را
بهر کاری که خواهی کرد مدخل / نگه کن آخر کارش باول
مباش ایمن ز هر راهی و چاهی / که دشمن برکند کوهی بکاهی
مخسب ارچه به خوابت میل باشد / بهر جا رهگذار سیل باشد
شناور باش از هر آب مگذر / که اندر آب پر میرد شناور
بگفتار زنان هرگز مکن کار / زنان را تا توانی مرده انگار
زنان چون ناقصان عقل و دینند / چرا مردان ره ایشان گزینند
به پیران زبون کن دستگیری / که در پیری بدانی قدر پیری
***
ناصر خسرو - سعادتنامه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
درود و تشکر از دیدگاهتان.