شعری منتشر نشده از مهدی اخوان ثالث ـ چاپ شده در مجله بخارا شماره 83 - مهر و آبان 1390
***
اینک کلید صبح چه روشن
در چاه ویل و وای فتاده ست
وانگه کلید نام، یکی سیم دزدباب فنر تاب
ـ یعنی وجود خود سپری کن به هر هنر که تو خواهی
تسیم و عجز و میل و تباهی ـ
نزدیک در سرای فتاده ست
دشنام به چه خواهی و دشوار
کار تو با خدای فتاده ست
حلاج را بنازم و گردیش
و آن عالم بزرگی و خردیش
که ش آن طناب بافته با دست
در این زمان که وقت عروج است
بر گرد حلق و نای فتاده ست
و آن کشتی اناالحق منجیش
ـ در آن نه هیچ استر و نی خر ـ
در عمق لوش و لای فتاده ست
اما
دردا
گویا کلید صبح سعادت
در چاه ویل و وای فتاده ست
***
مهدی اخوان ثالث
دی ماه 1365
***
اینک کلید صبح چه روشن
در چاه ویل و وای فتاده ست
وانگه کلید نام، یکی سیم دزدباب فنر تاب
ـ یعنی وجود خود سپری کن به هر هنر که تو خواهی
تسیم و عجز و میل و تباهی ـ
نزدیک در سرای فتاده ست
دشنام به چه خواهی و دشوار
کار تو با خدای فتاده ست
حلاج را بنازم و گردیش
و آن عالم بزرگی و خردیش
که ش آن طناب بافته با دست
در این زمان که وقت عروج است
بر گرد حلق و نای فتاده ست
و آن کشتی اناالحق منجیش
ـ در آن نه هیچ استر و نی خر ـ
در عمق لوش و لای فتاده ست
اما
دردا
گویا کلید صبح سعادت
در چاه ویل و وای فتاده ست
***
مهدی اخوان ثالث
دی ماه 1365
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
درود و تشکر از دیدگاهتان.