۲۸ اسفند ۱۳۸۵

بیان رسوم و عادات نوروزی ایرانیان در روزگاران باستان

به مانند چنین روزی، به پیشین عهد در ایران
به نام پاک شت زرتشت، سبزه در چمنزاران
مقدس بوده است و مرزبان، در مرز با یاران
نشستندی و خواندندی، ثنای هرمز آثاران
که خود این سبز نوروزی ما رسمی است ز آندران
که ای سبزه فراوانمان نما، این سال نوروزی
بزیور ساحت آتشکده، چون حجله کردندی
ز عشق هرمز آن حجله، بآتش سجده بردندی
بنام پادشاه عصر و آن پس باده خوردندی
به لشکر نیزه دادندی و کشورشان سپردندی
بلی اینسان نیاکانمان، جهان را سر ببردندی
که دائم نامشان بودی، قرین با فتح و فیروزی
نگارینا! تو خود ترکی و دانی رسم ترکانرا
که نیز این عید نوروزی، بود عیدی هم آنانرا
سر انگشتی بزن، اوراق تاریخ نیاکانرا
گرفتندی و در عیش خوشی، آن روز ایشانرا
چو خوش کردندی، این الحاح را بنده پرستارانرا
گذشتی و همه کس را، بدی آن روز بهروزی
بیا ارا که هان هم، چون بسر آورد عمرش دی
همه ایرانیان نوروز را، از یاد بود کی
بپا سازند از مازندران و شوش و ملک ری
بساط هفت سین چینند و بنشینند دور وی
همه از شوق سال نو بلب گیرند جام می
که می خوش باد امروز و مبارک باد نوروزی
***
ميرزاده عشقي

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درود و تشکر از دیدگاهتان.