آتش و یخ را درهم‌آمیختم
نه یخ به بیشه زار من پی‌برد
نه آتش
و ناشکفته در گل‌ها
و سربه مُهرِ سنگ‌ها
همدمی فروبسته می‌مانم
پنهانم و دور
می‌بینم
موج می‌زنم چون نور
از سپیده‌دمان
تا
اشاره.
***
ادونیس
درود و تشکر از دیدگاهتان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
درود و تشکر از دیدگاهتان.